Spis ras wg FCI

FCI – Międzynarodowa Federacja Kynologiczna jest najstarszym i największym międzynarodowym stowarzyszeniem kynologów, powstałym w roku 1911.  Każdy z krajów członkowskich reprezentowany jest w niej przez jedno stowarzyszenie, a członkowie  (89 krajów) dzielą  się na zwyczajnych (kraje o długiej tradycji kynologicznej), stowarzyszonych (kraje o niedługiej tradycji) i  partnerów kontraktowych (Wielka Brytania, USA) – te ostatnie podpisały z FCI umowy o wzajemnym uznawaniu rodowodów i sędziów, ale zachowały własne wzorce ras i regulacje.

Każdy z krajów może zgłaszać do FCI wzorce swoich ras, które po  rozpatrzeniu przez Komisję Standardów są uznawane i otrzymują kolejne numery. Najstarsze są wzorce brytyjskie – numerem 1 oznaczony jest wzorzec pointera. Wzorce o dużych numerach to te najnowsze; niektóre uznane są prowizorycznie – na przykład wzorzec gończego polskiego. Takie rasy mogą być wystawiane i wpisywane do ksiąg rodowodowych krajów członkowskich, ale nie mogą uzyskiwać championatów międzynarodowych FCI. Kraj pochodzenia takiej rasy musi udowodnić, że rozwija się ona pomyślnie, i wtedy, po co najmniej 10 latach, może zostać w pełni uznana.

Wzorce ulegają zmianom i uzupełnieniom – kiedyś znowelizowane wersje opatrywano literą, np.  238 b oznaczało, że wzorzec zmieniony był dwukrotnie. Dzisiaj oznaczeń tych zaniechano, a we wzorcu podana jest data ostatniej nowelizacji.

Wszystkie wzorce powinny być opracowane według jednolitego schematu, zwanego „formatem jerozolimskim”.

Uznane przez FCI rasy podzielone są na 10 grup; podział ten oparty jest  na ich dawnej użytkowości, historii i genetycznym pokrewieństwie.